Parafia Trójcy Świętej w Koniecpolu

  Parafia Trójcy Świętej w Koniecpolu

  Parafia Trójcy Świętej w Koniecpolu

Rozważanie na Niedzielę: O św. Teresie Benedykcie od Krzyża

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Drodzy Państwo!

W obecnym ROKU ŚWIĘTYM  pragnę na początku cyklu rozważań o ŚWIĘTYCH I BŁOGOSŁAWIONYCH przypomnieć niezwykłą postać z historii – ŚWIĘTĄ EDYTĘ STEIN – TERESĘ BENEDYKTĘ OD KRZYŻA.

Święty Papież Jan Paweł II beatyfikował Ją 01 maja 1987 roku, a następnie 11 października 1998 roku kanonizował, zaś 01 października 1999 roku ustanowił patronką Europy, stwierdzając: “Wizerunek jej świętości pozostanie na zawsze związany z dramatem jej męczeńskiej śmierci, którą poniosła wraz z wieloma innymi osobami. Trwa też jako zwiastowanie Ewangelii Krzyża, z którym Edyta Stein tak bardzo pragnęła się utożsamić, że wpisała Go nawet w swoje Imię zakonne”.

“- Ona nie przestaje nas uczyć, na co też wskazywał św. Jan Paweł II, że fundamenty Europy pozostaną trwałe, jeżeli ludzie będą się odwoływać do autentycznych wartości, które mają podstawę w prawie moralnym, zapisanym w Dekalogu wszczepionym w serce każdego człowieka”. – wspomina o. prof. T. Praśkiewicz.

Przykładem swojego życia św. Edyta nieustannie przestrzega Europejczyków, że Europa zmierza do samodestrukcji, odcinając się od chrześcijańskich korzeni, odrzucając Chrystusowy Krzyż. Przypomnijmy: Edyta Stein urodziła się we Wrocławiu 12 października 1891 roku w pruskim zaborze, w niemieckiej, żydowskiej rodzinie. Studiowała we Wrocławiu, Getyndze, a pracę doktorską z filozofii napisała i obroniła na Uniwersytecie we Fryburgu. Pracowała w liceum, w seminarium nauczycielskim, tłumaczyła dzieła ks. Kard. Jana Neumanna, aż do chwili swojego nawrócenia z protestantyzmu na katolicyzm. Nieustannie szukała prawdy!

Jak do tego doszło?

Otóż pewnego razu odwiedziła swoich znajomych, gdzie na półce dostrzegła książkę pod tytułem “Życie św. Teresy z Avili”. Po jej przeczytaniu wyznała: “To jest prawda”, co sprawiło, że pierwszego stycznia 1922 roku przyjęła chrzest. To był początek jej heroicznej drogi wierności Jezusowi Chrystusowi! Niestety, wobec rosnącej w Niemczech nienawiści wobec Żydów przeniesiono ją z klasztoru w Kolonii do karmelu w Holandii. Stąd jednak została wywieziona z innymi więźniami do obozu w Oświęcimiu, gdzie została zagazowana. Zginęła jako ofiara Holocaustu i jako katolicka zakonnica.

“Od chwili chrztu chciała upodobnić się do Chrystusa, chciała Go naśladować. Ukochała Krzyż Chrystusa, aż po męczeństwo… Ona zrozumiała, że szczytem wszelkiej mądrości jest wiedza krzyża i że nauka Ewangelii polega na bezkompromisowym jej przyjęciu i realizacji – mówił o. Profesor Szczepan Praśkiewicz.

A swoją wypowiedź zakończył słowami: “U progu nowego Roku (obecnie – ROKU ŚWĘTEGO) przykład św. Teresy Benedykty od Krzyża powinien nas inspirować do odważnej postawy w obronie prawdy. Wybrała przecież pierwszy stycznia 1922 roku za dzień nowego życia. Postulacja Generalna Zakonu Karmelitów Bosych podjęła starania, aby św. Teresa Benedykta od Krzyża została ogłoszona doktorem Kościoła.

Ten tytuł może otrzymać święty, którego przesłanie jest ponadczasowe i skierowane do wszystkich pokoleń”.

 

ŹRÓDŁO: Artykuły zamieszczone ostatnio w “NASZYM DZIENNIKU”.

Czesław Robak – streszczenia.

Święto Ofiarowania Pańskiego

"Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.

A żył w Jeruzalem człowiek imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela; a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:

«Teraz, o Władco, pozwalasz odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, które przygotowałeś wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela».

A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».

Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już sobie osiemdziesiąt cztery lata. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem.

A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim."

Rozważanie na Niedzielę: O Patronie na rok 2025

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Drodzy Parafianie! Pozostało jeszcze kilka dni stycznia 2025 na podjęcie decyzji wylosowania sobie lub osobie najbliższej PATRONA ROKU, spośród proponowanych przez organizatorów: ZGROMADZENIE SIÓSTR MATKI BOŻEJ MIŁOSIERDZIA oraz SANKTUARIUM NMP GWIAZDY NOWEJ EWANGELIZACJI I ŚW. JANA PAWŁA II W TORUNIU.

Chcąc wylosować PATRONA spośród zaproponowanych świętych wystarczy: – wejść na stronę internetową www.faustyna.pl w zakładkę PATRON albo zadzwonić do SANKTUARIUM W TORUNIU NR TELEFONU: 693168 247.

Losowanie Patronów Roku 2025 rozpoczęto już 31 grudnia 2024 r.

Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Krakowie podjęło tę inicjatywę już dość dawno. Praktyka ta była znana tam, gdy żyła jeszcze św.Siostra Faustyna i była ona dla Niej ważna! O czym można dowiedzieć się z “Dzienniczka”. W kaplicy klasztornej z cudownym obrazem “Jezu, ufam Tobie” oraz z grobem św. Siostry Faustyny w Krakowie – Łagiewnikach wyboru swojego patrona roku dokonali już uczestniczący w Mszy świętej sprawowanej na przełomie lat losując karteczkę z Patronem; otrzymali też duchowe przesłanie i polecenie konkretnej praktyki miłosierdzia. Od 2015 roku wyboru Patrona roku może dokonać każdy czciciel Bożego Miłosierdzia korzystając z usług internetu. Inicjatywa prowadzona jest obecnie już w dziewięciu wersjach językowych.

Tysiące ludzi podchodzących z wiarą do wyboru Patrona na dany rok, otrzymując łaski płynące z Nieba wypraszane u Boga przez Patrona przyczyniają się tym samym do pomnażania dobra w świecie. Bo każdy Patron zaprasza do codziennego praktykowania konkretnego dobra, czyli jakiegoś uczynku miłosierdzia!

Jedna z osób dzieląc się swoim świadectwem napisała: “Dziś trafiłem na losowanie Patronów, szóstego stycznia 2023 roku w Święto Trzech Króli. Początkowo nie wierzyłem , że to coś więcej niż przypadek, los, statystyka, ot taki totolotek duchowy…. pomodliłem się modlitwą Jezusa “Ojcze Nasz”, żebym wylosował nie to, co ja chcę, ale co chce Bóg…. Wpisałem liczbę, którą nie bardzo lubię. Wylosowałem Patronkę _ Maryję Królową Męczenników ze słowami z “Dzienniczka”: “Cierpienie będzie ci znakiem, że Ja jestem z tobą”. A ja od trzydziestu lat cierpię na zaburzenia neurologiczne po ludzku – nieuleczalne. Intencja – modlić się za wszystkich prześladowanych chrześcijan na świecie, aby byli mężni i wytrwali. Coś niesamowitego!”.

Co roku akcji przyświecają słowa: “Niech święci Patroni wspierają nas, niech pomagają coraz pełniej uczestniczyć w życiu i misji Jezusa objawiającego światu miłosierną miłość Boga!”

ŹRÓDŁO: “Nasz Dziennik” z dni 3 i 8 stycznia br. – artykuły.

Streszczenie artykułów – Czesław Robak.

III Niedziela Zwykła

"Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono. W owym czasie:

Powrócił Jezus mocą Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich.

Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana».

Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście»."

Rozważanie na Niedzielę: O akcie ogłoszenia Jezusa Chrystusa Królem i Panem cz. III

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Dziś ostatnie dwa pytania do J.E. Ks. Biskupa.

Pytanie czwarte: “A jeśli Polacy nie staną na wysokości zadania i zobowiązania Aktu Intronizacyjnego nie zostaną wypełnione w najbliższym czasie?”

Odpowiedź. “Pan Bóg tak nas poprowadzi, byśmy wypełnili zobowiązania Aktu. Nie zrobi tego wbrew nam. To my musimy podjąć trud, ale On będzie nas prowadził i pomoże nam.

Pan Bóg jest wierny swoim obietnicom. I nie cofa danej łaski. Dlatego ufajmy Mu i nie upadajmy na duchu. To, co nas ściąga w dół, niech będzie powodem do nawrócenia i nieustannego poprawiania naszego życia. Nie możemy czekać na cudowną przemianę myślenia w narodzie, bo ona się dokona, jeśli my sami zaczniemy przemieniać siebie. Nie możemy siedzieć z założonymi rękoma, ale cały czas musimy otwierać swoje serca i robić w nich miejsce dla Jezusa!

Tylko wówczas staniemy się narzędziami działania łaski, która przemieniać będzie nasz kraj. Tylko wówczas zobaczymy owoce przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana naszej Ojczyzny. Pamiętajmy! Pan Bóg jest potężniejszy niż zło.

Pytanie piąte: “Co dla Księdza Biskupa jest umocnieniem w głoszeniu Chrystusa Królem i Panem?”

Odpowiedź: Oparciem dla mnie jest Słowo Boże. Szczególnie przemawia do mnie nauka św. Pawła, który w wielu miejscach apeluje do nas, byśmy obrali Jezusa Chrystusa Panem naszego życia. List do Rzymian wprost wzywa nas, abyśmy wyznali wiarę, że Jezus Chrystus jest naszym Panem.

Bardzo bliskim mojemu sercu przykładem urzeczywistniania Królestwa Bożego w naszym życiu jest błogosławiona rodzina Ulmów. Ich codzienność przepełniona miłością do Boga, do siebie nawzajem, do bliźnich będących w potrzebie jest wyjątkowym, autentycznym wyrazem królowania Jezusa Chrystusa w ich życiu. Oni dani są nam na te trudne czasy. Sami żyli w bardzo trudnych czasach – abyśmy patrząc na nich, dostrzegli, że w każdych okolicznościach można pójść za Ewangelią i obrać Jezusa Chrystusa Królem życia.”

Czesław Robak

II Niedziela Zwykła

"W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: «Nie mają wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?»

Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie».

Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Jezus rzekł do sług: «Napełnijcie stągwie wodą». I napełnili je aż po brzegi. Potem powiedział do nich: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu». Ci więc zanieśli.

Gdy zaś starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory».

Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie."

Rozważanie na Niedzielę: O akcie ogłoszenia Jezusa Chrystusa Królem i Panem cz. II

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Dzisiaj kontynuujemy prezentację pytań redaktora oraz odpowiedzi ks. Biskupa. Pytanie drugie: “Jak mamy się przyczynić do zwycięstwa Jezusa Chrystusa Króla i Pana?Realizacja Ewangelii i Nauki Jezusa Chrystusa w życiu rodzinnym, w pracy,wszędzie gdzie jesteśmy, przejawiająca się w uczciwości postępowania, jest najlepszą drogą do budowania Królestwa Jezusa Chrystusa wokół nas.” – mówił ks. Biskup.

Małżonkowie – przez swoje zjednoczenie pokazują, że jednoczy ich Chrystus. Budowa tej jedności to ich misja. Jeśli więc jesteśmy rodzicami, to niech wychowywanie dzieci będzie najważniejszą dla nas sprawą! Jeśli jesteśmy nauczycielami, to kształcenie młodzieży musi być naszym priorytetem! To dotyczy każdego stanu i zawodu! Wolą Pana Boga jest to, żeby każdy z nas najlepiej jak umie wykonywał to, co do niego należy! Nie jesteśmy w tym sami, wspomaga nas Łaska. Naszą pracę, nasze wybory musimy nieustannie poddawać pod osąd Boży. Ale jak?Poprzez odniesienie ich do Dekalogu, czyli prawa, które wypełnione w wierze i miłości uobecnia Królestwo Jezusa Chrystusa i Pana.

Pytanie trzecie: “Każdy z nas stara się urzeczywistniać Królestwo Boże w swoim życiu. Jako ludzie wierzący pragniemy, aby czynili to też reprezentujący nas samorządowcy i politycy. Czy możemy tego do nich wymagać?

“Oczywiście, że tak! Mamy prawo, a nawet obowiązek domagać się od polityków, aby reprezentowali poglądy i kierowali się wartościami, jakie przyczyniły się do tego, że oddaliśmy na nich głos. Katolicy mają prawo upominać się u polityków, by w swoich decyzjach i wyborach kierowali się Dekalogiem i prawem naturalnym, które jest przecież jego przedłużeniem i pozostaje czytelne nawet dla osób odrzucających chrześcijaństwo. Katolicy mają być światłem w tym świecie. Światłem, które promieniuje blaskiem Bożej Prawdy i Mądrości. Ten blask jest szczególnie potrzebny, w życiu społecznym, publicznym i politycznym.
Nie możemy chować naszej wiary pod garncem, nie możemy ukrywać jej, aby nie narażać się innym, nie możemy się wstydzić naszego Pana! Byłoby to wewnętrzne, duchowe rozdarcie, które nie przyniosłoby dobrych owoców, ani w nas, ani wokół nas. Zawsze musimy mieć w pamięci słowa Pana Jezusa, że kto się przyzna do Niego wobec innych, to i Jezus przyzna się do tej osoby na sądzie ostatecznym.
Naszym zadaniem jest dawać odważne świadectwo światu, bo to przecież jest szansą na jego nawrócenie. Tylko głos dobrze ukształtowanego sumienia może poruszyć tych, którzy dziś próbują wywrócić porządek oparty na Dekalogu i odwołujący się do wiary. W tej perspektywie wyjątkowo ważne jest dziś niezłomne stanie na stanowisku: Nie zabijaj! Przecież to, z pozoru oczywiste wezwanie, lekceważy się w Polsce przez próby legalizacji aborcji, czyli zabijania niewinnych i nienarodzonych dzieci.

Właśnie w temacie ochrony nienarodzonych musimy być jednoznaczni i odważni! Bądźmy światłem w tej sprawie w naszej Ojczyźnie. Bóg jest Królem i Panem życia, szanujmy to!”

Czesław Robak

Święto Chrztu Pańskiego

"Gdy lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w swych sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem».

Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił nad Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: «Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie»."

Rozważanie na Niedzielę: O Akcie głoszenia Jezusa Królem cz. I

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Z okazji już minionej ósmej rocznicy proklamacji JUBIEUSZOWEGO AKTU PRZYJĘCIA JEZUSA CHRYSTUSA za KRÓLA I PANA w “Naszym Dzienniku” 23 Listopada 2024r. ukazał się świetny artykuł zawierający rozmowę Pana Redaktora Krzysztofa Gajkowskiego z Jego Ekscelencją ks. Biskupem Stanisławem Jamrozkiem posługującym w Archidiecezji Przemyskiej.

Pan redaktor zadał pięć ważnych i konkretnych pytań. Dzisiejsze rozważanie jest pierwszym z pięciu – zadanych ks. Biskupowi.

“Przeżywamy obchody ósmej rocznicy proklamacji Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Obserwując życie społeczne i polityczne w naszej ojczyźnie widzimy, że zamiast realizować zobowiązania wynikające z aktu, porzucamy je. Czy uda się nam je wypełnić?”

Odpowiedź Ekscelencji: “Po ludzku myśląc moglibyśmy załamać ręce i powiedzieć, że zobowiązania Aktu zostały przez Polskę porzucone. Ten sposób patrzenia jednak próbuje nam narzucić krzykliwe zło, które wcale nie jest takie silne, na jakie chce wyglądać.

Pamiętajmy. Pan Bóg nas nie opuścił i nie porzucił, tylko prowadzi nas przez ciemną dolinę, abyśmy się oczyścili i umocnili. Nie ulegajmy pesymizmowi, że na próżno się trudzimy dla Bożej sprawy, skoro i tak bieżąca polityka prowadzi nas w przeciwną stronę.

Pan Bóg wspomaga nas łaską i przygotowuje nasz Naród do przebudzenia, które – szczerze wierzę – przyjdzie. Przypomnijmy sobie słowa Jezusa Chrystusa o ziarnie, które rzucone na rolę musi obumrzeć, aby przynieść owoc obfity.

Tak będzie i z Polską, dlatego nie można się załamywać, ale jeszcze gorliwiej pracować dla społecznego panowania Jezusa Chrystusa Króla i Pana. Nie możemy też pozwolić, aby hałaśliwe zło przysłoniło nam dobro. Jest wiele ludzi żyjących Ewangelią i odważnie dających świadectwo wiary. Bóg przy naszym zaangażowaniu wyprowadzi z tego jeszcze większe dobro, które ostatecznie zwycięży!”

C.D.N.
Czesław Robak

II Niedziela po Narodzeniu Pańskim

"Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.

Pojawił się człowiek posłany przez Boga – Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości. Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.

Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.

Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy – łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył."

INFORMACJE

MSZE ŚWIĘTE
Niedziele i święta
8.00, 10.00, 12.00, 17.00
Dni powszednie
7.00, 18.00

(w okresie zimowym 17.00)


INNE NABOŻEŃSTWA
Przed Mszą św. wieczorną
środa – Nowenna do MB Nieustającej Pomocy
piątek – Koronka do Miłosierdzia Bożego

ODPUST PARAFIALNY
Uroczystość Najświętszej Trójcy pierwsza niedziela po Zielonych Świątkach

KANCELARIA PARAFIALNA
Środa, czwartek, piątek

po Mszy św. wieczornej

Licznik odwiedzin

355286
Visit Today : 66
Visit Yesterday : 221
This Month : 2996
This Year : 10751
Total Visit : 355286