Rozważanie na Niedzielę: O Śp. Wandzie Półtawskiej

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

25 października 2023 roku odeszła do Pana Boga wielka Polka, niezwykły człowiek: kobieta, żona, matka, lekarka i nauczycielka. Przeżyła 102 lata. Bóg dał jej bardzo długie życie, naznaczone wieloma krzyżami. Ksiądz Marcin Węcławski w “Trwajcie w miłości” (nr 5-2023), opisując jej losy napisał w artykule “Wanda Półtawska – cudem ocalona, ratowała innych”:

“Ile razy można mierzyć w człowieka z pistoletu z odległości jednego metra i go nie zabić? To oczywiście tylko porównanie. Zły duch – jak sama mówiła – chciał wiele razy ją zabić. Nie udały mu się te plany. Najpierw miała zginąć po aresztowaniu, w czasie wojny, w lubelskiej katowni gestapo osławionym “Zamku”. Później wiele razy otarła się o śmierć w niemieckim obozie koncentracyjnym Ravensbruck… Na młodej Wandzie niemieccy lekarze dokonywali pseudomedycznych eksperymentów. Cudem ocalała. Napisała o tym książkę pt. “I boję się snów”. Sługa Boży Aleksander Woźny (5 lat przeżył w KL Dachau) gorąco jej dziękował za treści tam zawarte zaś Święty Jan Paweł II wyznał: “Chylę czoła przed tymi, którzy wtedy tak strasznie byli doświadczani”…

Inne doświadczenia życiowe Pani Wandy to: śmiertelna choroba nowotworowa w 1962 roku i cudowne jej uzdrowienie przez Pana Boga za przyczyną św. Jana Pawła II i Ojca Pio; poważna operacja kręgosłupa szyjnego; wypadek na dworcu we Wrocławiu (spadła z peronu pod wagon); upadek na kamiennych schodach w Rzymie: później wspominała “Ktoś niewidzialny mnie popchnął. W ostatniej chwili, przed uderzeniem głową o stopnie ktoś inny mnie podtrzymał i upadłam tak, jakbym spadła na poduszkę”; ciężkie poparzenie przy gaszeniu pożaru w “domku papieskim” nad Wisłoką. Zmarła śmiercią naturalną, we własnym domu, otoczona miłością rodziny i modlitwą wielu ludzi.

W 1945 roku zdawała egzamin wstępny z matematyki na Wydział Lekarski Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Gdy ujrzała zadania napisała na kartce: “Byłam w obozie, nie umiem rozwiązać żadnego z zadań. Chcę być lekarzem, by służyć życiu”. Została przyjęta! Po studiach otrzymała dyplom lekarza psychiatry. Była żoną i matką pięciorga dzieci, z których pierwsze umarło po urodzeniu. Gdy, jako lekarka poszukiwała w Krakowie księży, którzy mogliby być spowiednikami dla jej pacjentów, wówczas na spotkanie przyszedł ksiądz Karol Wojtyła. Poprosiła Go o spowiedź i w bazylice Mariackiej usłyszała od Niego słowa wypowiedziane z wielką mocą: “Pan Jezus chce, byś codziennie przychodziła na Mszę Świętą i przyjmowała Komunię Świętą”. Wzbraniała się, usłyszała jednak od spowiednika: “Ale jeśli Pan Jezus zaprasza, to pomnoży siły i czas. To bardzo ważne, przychodź!” I to trudne zadanie okazało się możliwe! Od tego czasu, aż do śmierci prawie każdego dnia była na Mszy św. I przyjmowała Ciało Chrystusa. Nie tylko ona była temu wierna. Także Pan Jezus czynił cuda, żeby się to udawało!

Później Arcybiskup Karol Wojtyła poprosił, by otworzyła poradnię dla małżeństw. Pomogła w niej wielu rodzinom. Ratowała zagrożone dzieci, pomagała wielu księżom i klerykom. Organizowała pomoc finansową przy budowie kościołów (Zakopane – Krzeptówki i Podwyższenia Krzyża Świętego. W 1967 roku udało się jej dotrzeć do San Giovanni Rotondo. Przyjaźń Wandy Półtawskiej ze świętym stygmatykiem trwała przez całe jej życie.

Pani Doktor Wanda Półtawska poświęciła swoje życie propagowaniu nauki świętego Jana Pawła II. Tuż przed śmiercią papieża usłyszała od niego: “Będę przy tobie, kiedy ty będziesz mówiła do ludzi. Wyciągną do ciebie ręce i nie dadzą ci spokoju”. To się sprawdziło prawie do jej ostatnich dni życia.

Czesław Robak