Radosne Alleluja rozbrzmiało w murach naszej świątyni podczas uroczystej Mszy Rezurekcyjnej o godz. 06.00. 

Niech dzisiejsza Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego

napełni nasze życie nadzieją i odwagą w codziennej wierności Bogu.

ZAPRASZAMY DO GALERII

"Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».

Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.

Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych."

Wielka Sobota, to trzeci dzień Triduum Paschalnego. Tradycyjnie w Wielką Sobotę do południa dokonywany jest obrzęd poświęcenia pokarmów spożywanych podczas śniadania w Niedzielę Wielkanocną. 

Obrzędy Wigilii Paschalnej rozpoczynają się gdy zapada ciemność. Jest to czuwanie podczas Wielkiej Nocy, w czasie której Chrystus zmartwychwstał. Pierwszą z czterech części liturgii tej nocy jest obrzęd światła, na który składają się poświęcenie ognia, przygotowanie paschału, procesja do kościoła i śpiew hymnu. Drugą częścią jest liturgia Słowa, podczas której po czterdziestodniowej przerwie po raz pierwszy rozlega radosne Alleluja. Kolejną częścią obrzędu Wielkiej Soboty jest liturgia chrzcielna, podczas której następuje błogosławieństwo wody chrzcielnej i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Zakończeniem uroczystości jest Liturgia Eucharystyczna, podczas której Chrystus Pan zaprasza do stołu wszystkich odkupionych Jego śmiercią i zmartwychwstaniem.

ZAPRASZAMY DO GALERII

Wywiad z ks. Arturem Sewerynem,
który w naszej parafii głosił rekolekcje wielkopostne.

Na początku proszę nam powiedzieć skąd ksiądz pochodzi? Gdzie ksiądz pracuje?

Ks. Artur Seweryn: Pochodzę z Olkusza i pracuję w diecezji sosnowieckiej.

Jak odkrył ksiądz swoje powołanie kapłańskie?

Ks. Artur Seweryn: Spotkałem pewnego kapłana, którego postawa mnie zafascynowała i który stał się dla mnie przykładem. Do tej pory jest dla mnie wzorem gorliwości. Był to kamień milowy w odkrywaniu mojego powołania. Wstąpiłem do seminarium kieleckiego, ostatnie dwa lata studiowałem w seminarium sosnowieckim w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjąłem w katedrze w Sosnowcu.

Miał ksiądz w swoim życiu takie momenty, w których Jezus wyraźnie zaznaczył swoją obecność i powiedział „Jestem”?

Ks. Artur Seweryn: Owszem, miałem taki moment. Gdy byłem ciężko chory, wtedy przyszła pomoc ze strony Pana Boga. Oczywiście lekarze także pomogli, ale mój powrót do zdrowia – to była głównie Jego zasługa. To był taki moment w moim życiu, kiedy Jezus pokazał mi, że rzeczywiście jest blisko przy mnie, jest moim Przyjacielem i Oparciem. Wtedy szczególnie odczułem Jego obecność.

Jak kapłanom pracuje się w obecnych czasach? W czasach pandemii i „nagonki” na Kościół?

Ks. Artur Seweryn: To jest bardzo trudny moment, ale Kościół nigdy nie miał łatwego czasu. Od dwóch tysięcy lat jest atakowany zarówno z zewnątrz jak i od wewnątrz. Atakują ci, którzy widzą w Kościele jedynie instytucję, zewnętrzne struktury. Nie uwzględniają obecności Chrystusa we wspólnocie wierzących. Następują także wewnętrzne tarcia – z reguły przez chore ludzkie ambicje – które powodują, że jest trudno odnajdywać drogę do Pana Boga. Niemniej jednak jest to możliwe i jesteśmy do tego powołani jako chrześcijanie.

W dzisiejszym czasach sporo osób młodych stroni od spowiedzi. Dlaczego warto się spowiadać i jak zachęcić do tego młodzież?

Ks. Artur Seweryn: Spowiedzi nie można traktować w oderwaniu od wiary. Jeśli zapali się w człowieku wiarę, wtedy odczuwa on, że sakramenty bardzo wiele znaczą: dają łaskę Bożą, oznaczają Boże błogosławieństwo i że dzięki nim można odnaleźć pokój serca. Co za tym idzie człowiek sam zaczyna pragnąć sakramentu spowiedzi i Komunii świętej. Nie można rozpatrywać jednego sakramentu w oderwaniu od innych. Zauważam, że wiara wielu młodych ludzi słabnie. Główną przyczyną wydaje się dążenie za wszelką cenę do przyjemności i źle rozumianej wolności. Kościół jawi się wtedy jako rzeczywistość, która coś nakazuje, która chce zabrać wolność, a jest wręcz przeciwnie. Przez wskazywanie przykazań i zachęcanie do ich przestrzegania Kościół chce nam ukazać prawdziwą drogę do wolności.

Co sądzi ksiądz o spowiedzi powszechnej? W jakim przypadkach można z niej skorzystać?

Ks. Artur Seweryn: Mamy wyraźne wskazania Kościoła, że spowiedź powszechna nie może zastąpić spowiedzi indywidualnej. Spowiedź indywidualna jest to wyjątkowe spotkanie z Chrystusem. Spowiedź powszechna jest dopuszczana tylko w określonych warunkach. Na przykład – zagrożenie życia dużej ilości osób w jednym czasie, kiedy kapłan nie byłby w stanie wyspowiadać ich indywidualnie. Wtedy jest możliwe rozgrzeszenie ogólne. Jednak są to wyjątkowe sytuacje. Powinniśmy cenić możliwość spowiedzi, indywidualnego spotkania z kapłanem, który reprezentuje samego Chrystusa.

Czy ma ksiądz swojego ulubionego Świętego?

Ks. Artur Seweryn: Oczywiście, jest to św. Augustyn, którego życie i twórczość miałem okazje poznać przy pisaniu pracy doktorskiej. Jestem nim zachwycony. Był to człowiek tytanicznej pracy, ogromnej wiary i nieprawdopodobnej miłości. Kochał Pismo Święte. Kiedy umierał, kazał powiesić nad swoim łóżkiem ogromne płachty materiału z wypisanymi cytatami z Psalmów. Tak, aby Słowo Boże było ostatnią rzeczą, którą widział jego gasnący wzrok.

Jakie przesłanie chciałby Ksiądz zostawić nam, uczestnikom rekolekcji?

Ks. Artur Seweryn: Żeby nie wywieszali białej flagi i nie poddawali się w obliczu tego, co się dzieje, pomimo pandemii. Aby dążyli za wszelką cenę do zachowania wiary, nadziei i miłości. Bezpieczeństwo ciała jest bardzo istotne, ale jeszcze ważniejsze jest zachowanie Ducha Bożego w sobie.

Czego możemy księdzu życzyć?

Ks. Artur Seweryn: Zdrowia, gorliwości i asystencji Ducha Świętego.

Bardzo dziękujemy księdzu za rozmowę i podzielenie się z nami swoimi przemyśleniami.
Niech Święta Trójca błogosławi księdzu i Jego pracy.

Ks. Artur Seweryn: Serdecznie dziękuję.

Wielki Piątek jest drugim dniem Triduum Paschalnego – sądu, męki i śmierci Chrystusa. To dzień, kiedy nie jest sprawowana Msza święta. W kościołach odprawiana jest Liturgia Męki Pańskiej. Na zakończenie nabożeństwa przenosi się Najświętszy Sakrament do ołtarza adoracji zwanego "grobem pańskim", na pamiątkę złożenia Ciała Jezusa w grobie.

ZAPRASZAMY DO GALERII

Wielki Czwartek rozpoczyna Triduum Paschalne – najważniejsze dni w roku liturgicznym. Ten dzień przypomina nam pokorną służbę Chrystusa, który umył nogi swoim uczniom i pozostawił im przykazanie miłości. Jest to także dzień ustanowienia Eucharystii i sakramentu kapłaństwa. Na koniec liturgii Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do specjalnie przygotowanej kaplicy, zwanej ciemnicą.

Drodzy Kapłani!

W tym szczególnym i ważnym dniu ustanowienia Sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa,

stając w obliczu Wielkiej Tajemnicy Waszego powołania i wybrania przez Chrystusa

pragniemy podziękować za Waszą codzienną posługę kapłańską.

Życzymy Wam, by droga, na którą zaprosił Was Chrystus – Najwyższy Kapłan

była dla Was drogą ku świętości.

Niech stale w Was wzrasta miłość do Eucharystii.

Niech w gorliwym i pełnym poświęcenia wypełnianiu pragnień Serca Bożego

wspiera Was zawsze moc Ducha Świętego,

a Matka Chrystusa swą macierzyńską miłością niechaj broni, osłania i czuwa nad Wami.

Bóg Zapłać i Szczęść Boże!

ZAPRASZAMY DO GALERII

Wielki Tydzień otwiera Niedziela Palmowa, wspominając uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy, bezpośrednio poprzedzający Jego Mękę i Śmierć na Krzyżu. Witające go tłumy rzucały na drogę płaszcze oraz gałązki, wołając: „Hosanna Synowi Dawidowemu”. W XI w. pojawił się zwyczaj święcenia palm. Wierni przechowują je przez cały rok, aby w następnym roku mogły zostać spalone na popiół, którym są posypywane nasze głowy w Środę Popielcową.

Palmy w Polsce zastępują często gałązki wierzbowe z baziami. Po ich poświęceniu zatyka się je za krzyże i obrazy, by strzegły domu od nieszczęść i zapewniały błogosławieństwo Boże. Wtykano także palmy na pola, aby Pan Bóg strzegł zasiewów i plonów przed gradem, suszą i nadmiernym deszczem.

ZAPRASZAMY DO GALERII

W dniach 21 – 24 marca 2021 r. w naszej parafii odbyły się Rekolekcje Wielkopostne, które poprowadził ks. Artur Seweryn – kapłan diecezji sosnowieckiej. 

Dni rekolekcji to dla każdego czas szczególnego zamyślenia, zatrzymania się i odłożenia w kąt niezałatwionych spraw. To święty czas zasłuchania się, by w natłoku codziennych zajęć na  nowo odnaleźć siebie, drugiego człowieka i Boga.

Wracając myślami do konferencji głoszonych przez ks. Artura chcemy z całego serca podziękować Mu za Słowo Boże do nas skierowane. Dziękujemy za trud włożony w przygotowanie nas do spotkania ze Zmartwychwstałym Chrystusem.

Niech radosne Święta Paschalnej Ofiary przyniosą Księdzu:

miłość w codzienności, nadzieję w bezradności i wiarę w wątpliwościach.

Zmartwychwstały Pan niech obdarza radością i pokojem na każdy dzień.

"Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon Bogu w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: «Panie, chcemy ujrzeć Jezusa». Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi.

A Jezus dał im taką odpowiedź: «Nadeszła godzina, aby został otoczony chwałą Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. Kto zaś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec.

Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Ależ właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, wsław imię Twoje!»

Wtem rozległ się głos z nieba: «Już wsławiłem i jeszcze wsławię». Stojący tłum to usłyszał i mówił: «Zagrzmiało!» Inni mówili: «Anioł przemówił do Niego». Na to rzekł Jezus: «Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie wyrzucony precz. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie».

To mówił, oznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć."

W dniu 20.03.2021 r. (sobota) zapraszamy do udziału w Pieszej Pielgrzymce Pokutnej do Kościoła Parafialnego w Kuczkowie, aby oddać cześć znajdującym się tam relikwią Krzyża Świętego. Spotykamy się o godz. 14:30 przy kapliczce i przystanku przy zakręcie drogi z Koniecpola na Kuczków (gdzie odchodzi droga leśna na Kuźnicę). Stamtąd wspólnie wyruszymy w procesji do Kościoła w Kuczkowie.
Trasa do przejścia liczy 2,5 km.
Dojazd i powrót we własnym zakresie.

Zachęcamy do wspólnego pielgrzymowania!

Miejsce zbiórki: