XXXVII Kielecka Piesza Pielgrzymka na Jasną Górę – Grupa Duchowa – dzień 3

     Bądź uwielbiony, Panie Jezu, ukryty w Najświętszym Sakramencie; Ty, Jezu pragnąłeś i pragniesz spotykać się z nami, dzielić z nami każdą chwilę; Ty chcesz być naszą miłością, naszym pokojem, naszą drogą, prawdą i życiem. Z radością, pokorą i wdzięcznością klękamy przed Tobą, Panie Jezu, w tym kolejnym dniu pielgrzymowania. Klękamy wobec wielkiego daru Miłości, jakim jest Eucharystia. Pełni radości za to, że zostałeś z nami pod osłoną chleba, raz jeszcze chcemy odkrywać co znaczy być bezinteresownym darem dla drugiego. Pragniemy aby tej modlitwie przewodziła nam i wstawiała się za nami św. Urszula Ledóchowska.

     Julia Ledóchowska urodziła się 17 kwietnia 1865 r. w Austrii. W 1883 r. rodzina przeniosła się do Lipnicy Murowanej, niedaleko Krakowa. Trzy lata później wstąpiła do klasztoru Sióstr Urszulanek w Krakowie. Tu, już jako s. Urszula, zajęła się przede wszystkim pracą pedagogiczną. W 1907 r. z błogosławieństwem papieża Piusa X wyjechała wraz z dwiema siostrami do Petersburga. Tam objęła kierownictwo internatu dla dziewcząt przy polskim Gimnazjum św. Katarzyny. W 1920 r. wróciła do wolnej Polski i osiedliła się w Pniewach koło Poznania. Wkrótce potem otrzymała od Stolicy Apostolskiej pozwolenie na przekształcenie w Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego – żyjące duchowością urszulańską oraz tradycją pracy wychowawczej. Zgromadzenie szybko rozwijało się. Powstawały domy i dzieła. Matka otworzyła łącznie 35 placówek w Polsce i na Kresach Wschodnich, a także we Włoszech i we Francji. Matka Urszula formowała siostry do umiłowania Boga ponad wszystko, pragnąc, aby żyły w prostocie, były pokorne, a równocześnie pełne poświęcenia i twórcze w służbie innym, zwłaszcza dzieciom i młodzieży. Uśmiech, pogodę ducha i dobroć uważała za szczególnie wiarygodne świadectwo więzi z Chrystusem. Spalała się miłością do Jezusa Chrystusa i ta miłość pozwalała jej kochać każdego człowieka, bez względu na wyznanie, przekonania, pozycję.

W jednym ze swoich pism św. Urszula, tak mówi o apostolstwie uśmiechu:

Podaję wam tu rodzaj apostolstwa, które nie domaga się od was ciężkiej pracy, wielkich umartwień i trudów, ale które szczególnie dziś, w naszych czasach, bardzo jest pożądane, potrzebne i skuteczne, mianowicie apostolstwo uśmiechu. 

Uśmiech rozprasza chmury nagromadzone w duszy. Uśmiech na twarzy pogodnej mówi o szczęściu wewnętrznym duszy złączonej z Bogiem, mówi o pokoju czystego sumienia,
o beztroskim oddaniu się w ręce Ojca niebieskiego, który karmi ptaki niebieskie, przyodziewa lilie polne i nigdy nie zapomina o tych, co Jemu bez granic ufają. Uśmiech na twej twarzy pozwala zbliżyć się bez obawy do ciebie, by cię o coś poprosić, o coś zapytać – bo twój uśmiech już z góry obiecuje chętne spełnienie prośby. Nieraz uśmiech twój wlać może do duszy zniechęconej jakby nowe życie, nadzieję, że nastaną lepsze czasy, że nie wszystko stracone, że Bóg czuwa. Uśmiech jest nieraz tą gwiazdą, co błyszczy wysoko i wskazuje, że tam na górze bije serce Ojcowskie, które zawsze gotowe jest zlitować się nad nędzą ludzką. 

Ciężkie dziś życie, pełne goryczy, i Bóg sam zarezerwował sobie prawo uświęcania ludzi przez krzyż. Nam zostawił zadanie pomagać innym w bolesnej wędrówce po drodze krzyżowej przez rozsiewanie wokoło małych promyków szczęścia i radości. Możemy to czynić często, bardzo często, darząc ludzi uśmiechem miłości i dobroci, tym uśmiechem, który mówi
o miłości i dobroci Bożej. 

Mieć stały uśmiech na twarzy, zawsze – gdy słońce świeci albo deszcz pada, w zdrowiu lub w chorobie, w powodzeniu albo gdy wszystko idzie na opak – o to niełatwo! Uśmiech ten świadczy, że dusza twa czerpie w Sercu Bożym tę ciągłą pogodę duszy, że umiesz zapomnieć
o sobie, pragnąc być dla innych promykiem szczęścia.

Módlmy się za nas samych, abyśmy w czasie tego pielgrzymowania i całego naszego życia wypełniali ten podstawowy apostolat pogody ducha i uśmiechu:

Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson.

Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.

Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.

Synu Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty, Boże,

Święta Trójco, jedyny Boże,

Święta Maryjo, módl się za nami.

Święta Urszulo Ledóchowska,

Święta Urszulo, Chwało i Chlubo polskiego narodu,

Święta Urszulo, Patronko Archidiecezji Poznańskiej,

Święta Urszulo, Założycielko Zakonu szarych urszulanek,

Święta Urszulo, Wzorze życia zakonnego,

Święta Urszulo, Wzorze pokory i prostoty,

Święta Urszulo, Wzorze gorliwości w modlitwie i umartwieniach,

Święta Urszulo, Wzorze niezachwianej wiary,

Święta Urszulo, Wzorze kobiety i zakonnicy,

Święta Urszulo, Wychowawczyni młodzieży,

Święta Urszulo, Opiekunko sierot wojennych,

Święta Urszulo, Animatorko Sodalicji Mariańskiej,

Święta Urszulo, Poliglotko, służąca Bogu swymi talentami,

Święta Urszulo, Apostołko prasy katolickiej,

Święta Urszulo, Patriotko, oddana sprawie narodowej,

Święta Urszulo, niestrudzona Misjonarko w Rosji i Skandynawii,

Święta Urszulo, niestrudzona Misjonarko wśród polskich emigrantów,

Święta Urszulo, wierna Służebnico Pańska,

Święta Urszulo, wierna Czcicielko Maryi Niepokalanej,

Święta Urszulo, wierna Naśladowczyni cnót Serca Jezusowego,

Święta Urszulo, kochająca Boga i Ojczyznę,

Święta Urszulo, kierująca się duchem miłości,

Święta Urszulo, łącząca życie czynne z kontemplacją,

Święta Urszulo, podróżująca po świecie dla świadczenia o Ewangelii,

Święta Urszula, poświęcająca swe życie Polsce i młodzieży,

Święta Urszulo, cudami wsławiona,

Święta Urszulo, Orędowniczko nasza u Boga,

Święta Urszulo, Opiekunko Narodu Polskiego,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

K.: Módl się za nami Święta Urszulo,

W.: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się: Wszechmogący Boże, Ty pozwoliłeś nam cieszyć się osobą Świętej Urszuli, która była wzorem poświęcenia się i oddania Tobie; w jej cnotach ukazałeś Swoją dobroć i miłość ku rodzajowi ludzkiemu; spraw, prosimy za wstawiennictwem naszej Patronki, abyśmy naśladując ją i pełniąc dzieła miłosierdzia, zasłużyli sobie na życie z Tobą w niebie. Amen.

Apel Jasnogórski