W tym ważnym dla Kościoła dniu,

Kapłanów, którzy pracują, pracowali i pochodzą z naszej parafii,

obejmujemy modlitwą.

„Panie Jezu, Ty wybrałeś Twoich kapłanów spośród nas

i wysłałeś ich, aby głosili Twoje Słowo i działali w Twoje Imię.

Za tak wielki dar dla Twego Kościoła przyjmij nasze uwielbienie i dziękczynienie.

Prosimy Cię, abyś napełnił ich ogniem Twojej miłości,

aby ich kapłaństwo ujawniało Twoją obecność w Kościele.

Ponieważ są naczyniami z gliny, modlimy się, aby Twoja moc przenikała ich słabości.

Nie pozwól, by w swych utrapieniach zostali zmiażdżeni.

Spraw, by w wątpliwościach nigdy nie poddawali się rozpaczy,

nie ulegali pokusom, by w prześladowaniach nie czuli się opuszczeni.

Natchnij ich w modlitwie, aby codziennie żyli tajemnicą Twojej śmierci i zmartwychwstania.

W chwilach słabości poślij im Twojego Ducha.

Pomóż im wychwalać Twojego Ojca Niebieskiego i modlić się za grzeszników.

Mocą Ducha Świętego włóż Twoje słowo na ich usta i wlej swoją miłość w ich serca,

aby nieśli Dobrą Nowinę ubogim, a przygnębionym i zrozpaczonym – uzdrowienie.

Niech dar Maryi, Twojej Matki, dla Twojego ucznia, którego umiłowałeś,

będzie darem dla każdego kapłana.

Spraw, aby Ta, która uformowała Ciebie na swój ludzki wizerunek,

uformowała ich na Twoje podobieństwo, mocą Twojego Ducha, na chwałę Boga Ojca.

                                                                                                        Amen.”

Czcigodni Kapłani!

Życzymy, aby każdego dnia Kapłańskiej posługi Pan obdarzał Was swoimi łaskami,

a Maryja niech z matczyną czułością wspiera Was swoją obecnością

i wstawiennictwem u Pana.

Trwajcie w radości Zmartwychwstania i pewności,

że wszystko możecie w Tym, który Was umacnia.

Niech Bóg w Trójcy Świętej Jedyny hojnie błogosławi.

                                                                                                               Parafianie

ZAPRASZAMY DO GALERII

ZAPRASZAMY DO GALERII

Dziś w naszej parafii przeżywaliśmy Dzień Skupienia i pojednania z Panem Bogiem w Sakramencie Pojednania i Pokuty. Kazania podczas wszystkich Mszy Świętych wygłosił Ksiądz Prałat Franciszek Berak, który w latach 70-tych pełnił w naszej parafii posługę wikariusza.

ZAPRASZAMY DO GALERII

"Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.

Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego.

Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem prawym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.

Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów”.

Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański."

 (Mt 1,16.18-21.24a)

ZAPRASZAMY DO GALERII

"Jezus powiedział do Nikodema: „Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.

Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.

Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony.

Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego.

A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki.

Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu”."

(J 3,14-21)

"Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie oraz siedzących za stołami bankierów. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powyrzucał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: „Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu Ojca mego targowiska”. Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: „Gorliwość o dom Twój pożera Mnie”.

W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: „Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?” Jezus dał im taką odpowiedź: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo”.

Powiedzieli do Niego Żydzi: „Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?”

On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

Kiedy zaś przebywał w Jerozolimie w czasie Paschy, w dniu świątecznym, wielu uwierzyło w imię Jego, widząc znaki, które czynił. Jezus natomiast nie zwierzał się im, bo dobrze wszystkich znał i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co się kryje w człowieku."

(J 2,13-25)