Wywiad z s. Consolatą Majewską

Wywiad z s. Consolatą Majewską, która w naszej parafii głosiła rekolekcje wielkopostne.

Na początku proszę powiedzieć kilka słów o sobie. Skąd pomysł na imię Consolata?

s. Consolata Majewska: Od obłóczyn przyjęłam imię Consolata. Podczas moich obłóczyn, w naszym Zgromadzeniu, był zwyczaj nadawania nowego imienia przy przyjmowaniu habitu, zgodnie z tradycją: zaczynasz nowe życie, więc przyjmujesz nowe imię. Etymologia tego imienia bardzo mi odpowiada, ponieważ oznacza: “tą, która daje pocieszenie”. Matka Boża jest najlepszym pocieszeniem. Wielki poeta Śp. ks. Jan Twardowski podczas Warszawskiej Pieszej Pielgrzymki mówił, że jeśli ktoś żartuje z mojego imienia “kąsa” i “lata” to niech siostra odpowie kto nie kąsą niech pierwszy rzuci kamieniem.

Może coś o samym Zgromadzeniu….

s. Consolata Majewska: Nasze Zgromadzenie Sióstr Apostolstwa Misyjnego jest tam gdzie drugi człowiek potrzebuje jasności bycia w Kościele, świadomego chrześcijaństwa. Dlatego jesteśmy na Misjach, w miejscach gdzie drugi człowiek potrzebuje fizycznej i materialnej pomocy. Jesteśmy jedną prowincją w Polsce, liczącą ponad 400 sióstr zakonnych. Założycielem jest Włoch św. Wincenty Pallotti. Nasz Generalat jest w Rzymie, ale posługujemy też w Indiach, w Ameryce, w Rosji czy na Ukrainie – gdzie miałam okazję zakładać placówki. Tam rozpoczynałam życie z Polakami, którzy na nowo, świadomie wracali do Kościoła. Posługujemy też na misjach, przede wszystkim w Afryce. Na Krzyżu, który nosimy mamy symbol AIDG (Ad Infinitam Dei Gloriam) co oznacza: Na Nieskończoną Chwałę Bożą.

Dlaczego wybrała Siostra Zgromadzenie Pallotynek?

s. Consolata Majewska: Nie miałam dużego wyboru. Nie znałam sióstr zakonnych, a nigdy nawet nie myślałam o życiu zakonnym. Wydawałoby mi się, że siostry zakonne nie są potrzebne. Pochodzę z rodziny wierzącej. Jestem adoptowanym dzieckiem. Mam siostrę bliźniaczkę. Urodziłyśmy się w Niemczech w łagrach. Moja siostra i mama miały umrzeć, więc nas rozdzielono i wzięto mnie do adopcji. Jednak mama nie umarła, lecz wyjechała. Odnalazłyśmy się z moją siostrą po pięćdziesięciu latach nie szukając się nawzajem. Dlatego uważam, że nie ma rzeczy niemożliwych dla Pana Boga.

Jak według Siostry trafić ze słowem Bożym do współczesnego, zabieganego człowieka?

s. Consolata Majewska: Po prostu trzeba zatrzymać się przy nim i z nim. Zatrzymać się przy jego problemie. Dzisiejszy człowiek potrzebuje autentycznego drugiego człowieka. W obecnych czasach ludzie chociaż głośno tego nie mówią, szukają człowieka z powołaniem. Uważam, że mimo bardzo rozwiniętej nauki, psychologii czy pedagogiki, które pomagają dotrzeć do drugiego człowieka nie ma takiej recepty dla wszystkich. Bo każdy człowiek jest niepowtarzalny. Jeśli chcemy dotrzeć do drugiego człowieka to trzeba poprosić o światło Tego, który jest Znawcą. Mówię to dlatego, ponieważ w swoim życiu Pan Bóg obdarował mnie różnymi spotkaniami: bardzo trudnymi, radosnymi, ale też spotkaniami, które do dzisiaj bolą. I gdyby nie światło Ducha Świętego to nie dałabym rady. Rozminęłabym się z czymś co byłoby dla mnie szczęście, a ja tego bym nie znalazła. Znając moją etymologię, nie byłabym w w Zgromadzenie, nie odnalazłabym mojej siostry, nie poznałabym mojej matki i ojca, gdybym też nie miała tak wspaniałych rodziców adopcyjnych. Dlatego wielkie uznanie dla rodzin, które adoptują dziecko. Te rodziny adoptują dlatego, bo chcą kochać.

Bardzo dziękujemy Siostrze za rozmowę i podzielenie się z nami swoimi przemyśleniami. Niech Święta Trójca błogosławi Siostrze i Jej pracy!