Rozważanie na Niedzielę – o Wielkim Poście i Relikwiach Męki Pańskiej

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Wielki Post jest czasem prawdy. Zaiste, wezwany przez Kościół do modlitwy, pokuty i postu, do wewnętrznego i zewnętrznego ogołocenia z siebie, chrześcijanin staje przed Bogiem i odkrywa siebie na nowo.

Pamiętaj człowiecze, że prochem jesteś i w proch się obrócisz.

Pamiętaj, człowiecze, że jesteś powołany do innych rzeczy, niż te dobra ziemskie i materialne, które mogą cię odwieść od tego, co istotne. Pamiętaj, człowiecze, o twym podstawowym powołaniu: pochodzisz od Boga i powracasz do Boga z perspektywą zmartwychwstania, które jest drogą wytyczoną przez Chrystusa.

Jest to czas, który każe rozmyślać o stosunkach z Ojcem naszym, przywraca ład, który powinien panować między braćmi i siostrami; jest to czas, który nas wyzwala z egoizmów, małości, miernoty i pychy; jest to czas, który pozwala nam lepiej zrozumieć, że podobnie jak Chrystus – powinniśmy służyć.

Jesteśmy posłani do innych, do naszych braci. Odpowiedzmy wspaniałomyślnie na tę ufność, którą Chrystus w nas pokłada, Nasi bracia są tam, wśród ubogich, chorych, zepchniętych na margines, starych.

Otwórzcie zatem wasze umysły, aby spojrzeć wokół siebiei serca, by rozumieć i być życzliwym, otwórzcie dłonie, aby nieść pomoc. Módlmy się o godne przeżycie Wielkiego Postu.

„ORĘDZIE NA WIELKI POST 1981 ROKU”  ŚW. JAN PAWEŁ II.

Jeśli chce się RACHUNEK SUMIENIA zrobić dokładnie, trzeba swoje serce i myśli oderwać na pewien czas od zajęć doczesnych, zejść w same głębiny serca i tam precyzyjnie badać liczbę grzechów, okoliczności i rodzaj popełnionych grzechów. Te głębiny dokładnie zna jedynie Bóg. Do Niego więc zwracajmy się wtedy z pokorną prośbą i z ufnością – gorąco błagajmy Ducha Świętego o światło, którego nam potrzeba. Starajmy się sądzić siebie tak, jak kiedyś osądzi nas Jezus Chrystus. Osądzajmy surowo samych siebie teraz, żebyśmy kiedyś – jak mówi św. Paweł – uniknęli strasznych sądów Bożych. Kiedy już przypomnimy sobie wszystkie grzechy, prośmy Boga o szczery żal i o mocne postanowienie poprawy, a przed rachunkiem sumienia wołajmy: PANIE JEZU, ZMIŁUJ SIĘ NADE MNA!

„KAZANIA PROBOSZCZA Z ARS”  ŚW. JAN MARIA VIANNEY.

W czasach biblijnych karę chłosty wykonywano przy tzw. Pręgierzu;  był to ustawiony na fundamencie słup (kolumna) o wysokości 60-70 cm zakończony metalową obręczą, do której przywiązywano skazańca. Jako relikwie Męki Pańskiej do dziś zachowane zostały dwie Kolumny: Rzymska i Jerozolimska.

Kolumna Rzymska została wykonana z egipskiego diorytu marmurkowego pochodzącego z kamieniołomów w Bir Kattar. Jest ona umieszczona w bocznej kaplicy Bazyliki św. Praksedy na Eskwilinie w Rzymie. Właśnie w tej Bazylice, w każdą czwartą niedzielę Wielkiego Postu obchodzone jest  w Rzymie Święto Kolumny (Pręgierz Piłatowy). Kolumna Jerozolimska zaś znajduje się w kaplicy Najświętszego Sakramentu w Bazylice grobu Pańskiego w Jerozolimie. Zdaniem ekspertów jest tam dolna część pręgierza, który stał w pałacu Kajfasza, gdzie Pan Jezus był przesłuchiwany.

Pamiątka biczowania u Kajfasza jest uroczyście czczona liturgicznie zawsze przez całą Wielką Środę. Najważniejszym miejscem, gdzie znajdują się liczne pamiątki męki Pana Jezusa jest kaplica Relikwii w Bazylice Świętego Krzyża. Wiele relikwii jest też w Katedrze pw. NMP w Akwizgranie (dziś Aachen). Są tam m.in. Suknia Matki Bożej, jaką miała w dniu narodzin Pana Jezusa, becik Pana Jezusa, chusta, w którą zawinięto głowę św. Jana Chrzciciela oraz bicz którym Jezusa chłostano przed Piłatem.

Wspomnijmy jeszcze o innych relikwiach: CAŁUN TURYŃSKI.

Na Całunie uwidocznione jest ponad 120 przecięć skóry skazańca. Badacze odkryli , że oprawców biczowania było dwóch. Stali za skazańcem pochylonym i przywiązanym do niskiej kolumny. Bijący Pana Jezusa oprawca, ten z prawej strony, uderzał z wyraźnym sadyzmem nie tylko po plecach lecz również po rękach i nogach Zbawiciela. Rzemienie biczów musiały być dłuższe, bo zawijały się na ramionach, dosięgając szczytów klatki piersiowej, a także brzucha i goleni. Skazaniec musiał być nagi, gdyż ślady uderzeń są widoczna także na pośladkach. Po tej okrutnej karze u Piłata Zbawiciel miał zostać uwolniony. Jednak Piłat, wystraszony groźbą odwołania się Żydów do cezara, wydał wyrok śmierci przez ukrzyżowanie. Na Całunie widać dwa duże obrzęki na plecach od niesionej belki, która spowodowała ranę w ramieniu Zbawiciela. Tę ukrytą ranę łagodziła tunika. Taką samą ranę miał św. Ojciec Pio, którą ujawnił(z nakazem dyskrecji), młodemu wtedy księdzu Karolowi Wojtyle.

RELIKWIA PERIZONIUM W AKWIZGRANIE. Chusta, przepaska na biodra, którą obwiązywano biodra skazańca. Jest to 1,5 metrowa brązowawa tkanina lniana w kształcie trójkąta z odciętą jedną końcówką. Zbadano, że pochodzi z I wieku.

RELIKWIA FLAGRUM ROMANUM. To rodzaj bicza używanego podczas wykonywania kary chłosty. Składało się z krótkiej, często drewnianej rączki oraz dwóch rzemieni około 60 cm długości, zakończonych haczykami z metalu lub z kości z owiec.

 Wykorzystałem artykuł ks. Jerzego Banaka „Relikwie biczowania”  Nasz Dziennik  29.03.2022.

Czesław Robak