Obchodzimy dziś po raz kolejny Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu, w którym obejmujemy naszą pamięcią i modlitwą wszystkie Ofiary zagłady. O godz. 18.00 zapalmy świece w oknie każdego domu. Piękny symbol płonącej świecy, niech będzie wyrazem solidarności z milionami niewinnych Ofiar Holokaustu i znakiem nadziei na poszanowanie życia ludzkiego.

"Szaweł ciągle jeszcze siał grozę i dyszał żądzą zabijania uczniów Pańskich. Udał się do arcykapłana i poprosił go o listy do synagog w Damaszku, aby mógł uwięzić i przyprowadzić do Jerozolimy mężczyzn i kobiety, zwolenników tej drogi, jeśliby jakichś znalazł. Gdy zbliżał się już w swojej podróży do Damaszku, olśniła go nagle światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos, który mówił: "Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?" Powiedział: "Kto jesteś, Panie?" A On: "Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić". Ludzie, którzy mu towarzyszyli w drodze, oniemieli ze zdumienia, słyszeli bowiem głos, lecz nie widzieli nikogo.  

Szaweł podniósł się z ziemi, a kiedy otworzył oczy, nic nie widział. Wprowadzili go więc do Damaszku, trzymając za ręce. Przez trzy dni nic nie widział i ani nie jadł, ani nie pił. W Damaszku znajdował się pewien uczeń, imieniem Ananiasz. Pan przemówił do niego w widzeniu: "Ananiaszu!" A on odrzekł: "Jestem, Panie!" A Pan do niego: "Idź na ulicę Prostą i zapytaj w domu Judy o Szawła z Tarsu, bo właśnie się modli". (I ujrzał w widzeniu, jak człowiek imieniem Ananiasz wszedł i położył na nim ręce, aby przejrzał). Odpowiedział Ananiasz: "Panie, słyszałem z wielu stron jak dużo złego wyrządził ten człowiek świętym Twoim w Jerozolimie. I ma on także władzę od arcykapłanów więzić tutaj wszystkich, którzy wzywają Twego imienia". Odpowiedział mu Pan: "Idź, bo wybrałem sobie tego człowieka za narzędzie. On zaniesie imię moje do pogan i królów i do synów Izraela. I pokażę mu, jak wiele będzie musiał wycierpieć dla mego imienia".

Wtedy Ananiasz poszedł. Wszedł do domu, położył na nim ręce i powiedział: "Szawle, bracie, Pan Jezus, który ukazał ci się na drodze, którą szedłeś, przysłał mnie, abyś przejrzał i został napełniony Duchem Świętym". Natychmiast jakby łuski spadły z jego oczu i odzyskał wzrok, i został ochrzczony. A gdy go nakarmiono, odzyskał siły.

Jakiś czas spędził z uczniami w Damaszku i zaraz zaczął głosić w synagogach, że Jezus jest Synem Bożym. Wszyscy, którzy go słyszeli, mówili zdumieni: "Czy to nie ten sam, który w Jerozolimie prześladował wyznawców tego imienia i po to tu przybył, aby ich uwięzić i zaprowadzić do arcykapłana?" A Szaweł występował coraz odważniej, dowodząc, że Ten jest Mesjaszem, i szerzył zamieszanie wśród Żydów mieszkających w Damaszku."

/ Dz 9, 1-22 /

W dniach od 18-25 stycznia 2016 r. przeżywamy Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan pod hasłem:

" Wezwani, by ogłaszać wielkie dzieła Pana".

Prośmy zatem w tych dniach w naszej modlitwie o zjednoczenie podzielonych chrześcijan.

Nadszedł wreszcie długo wyczekiwany dzień.  Po trzydziestu latach ukrytego życia w Nazarecie Mesjasz Jezus Chrystus rozpoczyna swoją publiczną misję zbawienia człowieka. Podczas chrztu, który przyjmuje z rąk Jana Chrzciciela w Jordanie, objawia się jako Zbawiciel, Cierpiący Sługa i umiłowany Syn Ojca. Tego dnia otwiera się niebo, przemawia Ojciec, zstępuje Duch Święty – objawia się cała Trójca Święta.  Jezus ofiarowuje nam bogactwo tego, kim jest. Tylko z Nim i przez Niego mamy przystęp do Boga, który czyni nas swoimi przybranymi dziećmi.

Przypomnijmy sobie dziś własny chrzest, kiedy w Jezusie otrzymaliśmy łaskę nazywania Boga naszym Ojcem.

Gdy lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły

w sercach co do Jana, czy nie jest on Mesjaszem,

on tak przemówił do wszystkich:

„Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie,

któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów.

On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem”.

Kiedy cały lud przystępował do chrztu,

Jezus także przyjął chrzest.

A gdy się modlił, otworzyło się niebo

i Duch Święty zstąpił na Niego w postaci cielesnej niby gołębica,

a z nieba odezwał się głos:

„Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”.

/ Łk 3,15-16.21-22 /
 

Dobra Nowina o Jezusie nie jest dana po to, aby zatrzymać ją tylko dla siebie. Mesjasz przychodzi, aby dać zbawienie wszelkiemu stworzeniu. Mędrcy ze wschodu są znakiem ludzkiego pragnienia poznania i przyjęcia Boga. Liturgia Objawienia Pańskiego przypomina o misyjnym posłaniu Kościoła, które jest wyjściem naprzeciw temu pragnieniu. Jesteśmy wezwani do zaangażowanej ewangelizacji, czyli głoszenia miłości Boga, większej od ludzkiej słabości, nędzy i grzechu.

Dziś  w pierwszy dzień Nowego Roku swoje urodziny i imieniny świętuje Ksiądz Proboszcz. Z tej okazji uroczystą Sumę odprawił Ksiądz Biskup Piotr Skucha.

Jesteśmy bardzo wdzięczni Księdzu Biskupowi,

że kolejny raz zechciał odwiedzić naszą parafię,

by wspólnie z nami modlić się w intencji Księdza Proboszcza.

W Nowym Roku życzymy wielu łask płynących od Dzieciątka Jezus

i nieustannej opieki Jego Matki.

Bóg zapłać i Szczęść Boże

Dostojnemu Jubilatowi życzymy:

aby zawsze towarzyszyła Księdzu bliskość Tego, który Księdza powołał

i któremu  oddaje Ksiądz swoje życie.

Życzymy wytrwałości, spokoju, pogody ducha, zdrowia i wszelkiego szczęścia.

Niech Maryja – Matka Kaplanów otacza Księdza miłością i opieką,

Jezus Chrystus niech będzie wzorem i przewodnikiem na wszystkich drogach,

a Duch Święty opromienia swoim światłem w głoszeniu Słowa Bożego.

Życzymy obfitości łask Bożych i błogosławieństwa na każdy dzień.

Szczęść Boże

ZAPRASZAMY DO GALERII

Pierwszy dzień Nowego Roku to ósmy dzień od Narodzenia Jezusa. W oktawę Bożego Narodzenia, dziękując Bogu za przyjście na świat Chrystusa, Kościół obchodzi uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi, przez którą spełniły się obietnice dane całej ludzkości, związane z tajemnicą Odkupienia.

Powierzmy jej cały rozpoczęty dziś Rok.

Pod Twoją obronę uciekamy się,

Święta Boża Rodzicielko,

naszymi prośbami

racz nie gardzić w potrzebach naszych,

ale od wszelakich złych przygód
 

racz nas zawsze wybawiać,
 

Panno chwalebna i błogosławiona.

O Pani nasza,
 

Orędowniczko nasza,
 

Pośredniczko nasza,
 

Pocieszycielko nasza.

Z Synem swoim nas pojednaj,
 

Synowi swojemu nas polecaj,
 

swojemu Synowi nas oddawaj.

Obchodzimy dzisiaj Niedzielę Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa. Maryja i Józef, rodzice Jezusa, są przede wszystkim tymi, którzy całym sercem przyjęli Boga do swego życia. W dzisiejsze święto w sposób szczególny dziękujemy Bogu za nasze rodziny. Przez wstawiennictwo Bogurodzicy Dziewicy i św. Józefa prośmy o błogosławieństwo dla nich oraz utwierdzenie w Bożej łasce i pokoju.

Najświętsza Rodzino, obrazie Trójcy Przenajświętszej na ziemi,

wspomagaj nas w naszych potrzebach.

Wierzymy, że ze szczególną miłością spojrzysz na każdą rodzinę.

Niech każda rodzina stanie się świątynią Bożą,

w której panuje wzajemna miłość i pokój.

Najświętsza Rodzino,

której Opiekun – św. Józef jest wzorem miłości ojcowskiej,

Matka Najświętsza – miłości macierzyńskiej,

a Dziecię Jezus – posłuszeństwa i miłości synowskiej,

oddajemy się pod Twoją opiekę prosząc,

by rodzice i  dzieci, starzy i młodzi byli złączeni Twoją miłością.

Z wiarą i ufnością przedstawiamy Tobie pragnienia

i potrzeby wszystkich rodzin.

Prosimy Cię za małżonków o umocnienie ich wzajemnej miłości;

za rodziców oczekujących z niepokojem i nadzieją na mające urodzić się im dziecko.

Za rozwijające się dzieci, które napełniają domy radością, za młodzież, w której budzi się miłość

i za narzeczonych, którzy z godnością przygotowują się do małżeństwa.

Za ludzi starych, którzy z dnia na dzień zbliżają się do domu Ojca.

Za te rodziny, w których są bezrobotni, którym brakuje chleba powszedniego,

za dzieci zaniedbane i porzucone, za wdowy i sieroty, za chorych i cierpiących,

by doznawali życzliwej opieki ze strony bliźnich.

Prosimy za rodziny rozbite i te, które dążą do rozwodu.

Niech w ich krytycznym położeniu odnowi się prawdziwa miłość,

a wygaśnie niechęć i egoizm.

Najświętsza Rodzino z Nazaretu

broń nasze rodziny, którym zagraża tak wiele niebezpieczeństw

i prowadź je drogą ewangelicznych błogosławieństw.

Amen.

Drodzy Parafianie i Goście!

Do życzeń świątecznych, podawanych z ust do ust, z serc do serc, na kartkach świątecznych,

w telewizji, radio, na łamach gazet i przy choince, pragnę dołączyć i nasze – od kapłanów.

Niech radość i nadzieja płynące z betlejemskiego żłóbka nieustannie wypełnia Wasze serca.

Niech stanie się źródłem pokrzepienia i dodaje sił w nieustannej wędrówce ku świętości.

Narodziny Syna Bożego, to szczególny wyraz Miłosierdzia Pana.

Niech ta prawda zawsze brzmi w Waszych uszach

i nie zostaje niczym przygłuszona.

Niech w serca czyste wleje – radość,

w serca znękane,  zapłakane, przestraszone i udręczone – nadzieję i pokój,

w sercach przygaszonych i przybrudzonych grzechem budzi – zbawienny niepokój,

pomagający odnaleźć się ponownie w Bogu

– szczególnie w tym Roku Miłosierdzia, który przeżywamy.

Szczególne życzenia kierujemy do wszystkich osób samotnych, starszych i chorych.

Niech Maryja, która porodziła swego Syna w betlejemskiej stajence wstawia się u Niego za Wami.

Rodzinom dotkniętym cierpieniem z powodu śmierci najbliższych,

których miejsce przy wigilijnym stole pozostało puste,

składamy wyrazy współczucia,

a dla zmarłych prosimy o wieczne szczęście w niebie.

Duszpasterze Parafii Trójcy Świętej w Koniecpolu