Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Drodzy Czytelnicy!

Drugiego lipca b.r. w “NASZYM DZIENNIKU” ukazał się, kolejny już raz świetny, felieton Pani dr Aldony Ciborowskiej. Ze względu na jego ważność i doskonałe zalecenia dla każdego z nas zamieszczam tym razem obszerne fragmenty tego felietonu z gazety. Autorka pisze tak: “Z pewnością niektórzy z nas doświadczyli zachwytu pięknem, mądrością talentem. (…) Każdy dzień udowadnia, że istnieje jednak jakaś niewypowiedziana wielkość, że jest ona tajemnicą i wierną bliskością, niezbędną do życia miłością.

Oczywiście piszę o Trójjedynym Bogu, który nie tylko nas stwarza, ale też podtrzymuje nasze życie. (….). Każdy moment, w którym serce rozpala się, jest dobrem przychodzącym do nas spoza nas i przez nas.

Wzdychamy więc niekiedy: “O, Mój Boże!” Dlatego lekceważenie tego faktu, odcinanie ludzi od tej prawdy, jest jednym z największych przestępstw przeciwko ludzkości. (…). Powinni sobie z tego zdać sprawę ci, którym powierzona została władza nad drugimi. Bo tu chodzi nie o uczucia religijne, ale o prawdę o pierwszej przyczynie ludzkiego życia i w ogóle życia na ziemi.

Bo – na przykład – dokąd prowadzą rozwody? – Do utraty zaufania, samotności, porzucenia dzieci. A dokąd prowadzi aborcja? – Do łamania sumień, do urzeczowienia człowieka, do wojen. A dokąd prowadzi życie w kłamstwie? – Do rozpaczy i wielu życiowych błędów, do fałszywie formułowanych przepisów, pośród których zamiast prawa do życia głosi się na przykład prawo do śmierci – stąd dążenie do legalizacji eutanazji, aborcji i in vitro. A przecież dawcą życia jest Bóg! (…) Zatem w walce z tymi, którzy walczą z Bogiem trzeba się modlić o nawrócenie ich serc, za Kościół Święty, za Ojczyznę. Jesteśmy przecież wspólnotą (chociaż pokłóconą). Wierzę jednak, że nasze zjednoczenie może się dokonać w modlitwie Różańcowej! – aż do skutku. Jako dzieła Boże i stworzeni na Jego obraz mamy prawo do najwspanialszego Bożego fundamentu praw i relacji. Nie szukajmy zatem kompromisów ze złem, lecz łączmy się w modlitwie.”

Módlmy się, mówmy prawdę i uczmy się nią żyć!

Czesław Robak

„Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go w swoim domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa.

Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła: «Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».

A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».”

W niedzielę, 13 lipca o godz. 17:00 odbyło się trzecie w tym roku Nabożeństwo Fatimskie. W miesiącu lipcu za niesienie figury Matki Bożej byli odpowiedzialni mieszkańcy Starego Koniecpola. Spotkanie zakończono odśpiewanym Apelem Jasnogórskim.

Serdecznie dziękujemy za liczny udział

i zapraszamy do uczestnictwa w kolejnym nabożeństwie – 13 sierpnia!

ZAPRASZAMY DO GALERII

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Napisana ikona Matki Bożej Łaskawej jest najstarszym w Polsce wizerunkiem Maryjnym. Podobizna Maryi o wymiarach 37 x 60 cm pochodzi z początku dwunastego wieku i reprezentuje styl bizantyjsko – włoski. Na tym obrazie wskazując na Syna, Maryja przykłada dłoń do własnego Serca, jako nieskończonego źródła łask wypraszanych za Jej pośrednictwem u Boga. Taka poza stała się możliwa dzięki układowi świętych Postaci – mały Jezus spoczywa na prawej ręce Rodzicielki, zamiast na lewej, jak przeważnie przedstawiana jest Madonna z Dzieciątkiem. Ze względu na ten gest Obraz nosi tytuł “Gratia Sanctae Mariae” – Łaska Świętej Maryi. Samo Opactwo zyskało miano Domu Łaski Najświętszej Maryi Panny.

Całe dwa wieki 1426 – 1622 ta cudowna ikona była niedostępna dla wiernych w obawie przed husytami. W 1622 roku podczas odnawiania podłogi w zakrystii robotnicy ujrzeli smugę światła skierowaną w miejsce pęknięcia posadzki. Po rozkopaniu podłogi mogli wydoby dębową skrzynię, w niej słynący łaskami obraz Maryi. Stało się to 18 Grudnia i od tej pory upamiętnia to wydarzenie obchodzone w Bazylice Krzeszowskiej Święto Światła. Obraz jest wtedy wyjmowany z ram i wierni otaczają go z czcią światłem lamp i świec. Ikonę Krzeszowską ukoronował koronami papieskimi w Legnicy św. Jan Paweł II 2 czerwca 1997 r. Przepiękny wystrój ołtarza głównego rzeźbiarskimi dekoracjami został upiększony wotami w gablotach. Ołtarz główny wypełnia ogromne malowidło Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, o wymiarach 3,5 x 8,5 m. Obramowanie malowidła stanowią rzeźby przedstawiające 9 chórów, a całość imponującego ołtarza wieńczy kolejna korona nawiązująca do polichromii na sklepieniu przedstawiającym Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi. Monumentalne freski, które pokrywają wnętrze świątyni są dziełem “śląskiego Rembrandta” Michaela Willmana.

W świątyni są wspaniałe organy z 2600 piszczałkami o znakomitym brzmieniu i udekorowane pięknymi rzeźbami. Świątynia ma dwu wieżową fasadę ozdobioną rzeźbami; jest posąg niepokalanej. Fasadę wieńczy niezwykle ekspresyjna rzeźba Trójcy Świętej. Kalwaria w Krzeszowie jest najstarszą na Dolnym Śląsku i największa po Wambierzyckiej. Opactwo w Krzeszowie w 2004r. Zostało uznane za pomnik historii.

Trzeba też na zakończenie podkreślić, że od 2010r. Opactwo w Krzeszowie wyznacza początek Sudeckiej drogi św. Jakuba, która ma 105 km i kończy się w Lubaniu, gdzie u zbiegu dawnych granic Dolnego Śląska i Łużyc, łączy się z dwoma innymi szlakami dróg św. Jakuba: (Gniezno – Zgorzelec – Praga oraz Via Regia).Te szlaki wytyczone już od średniowiecza prowadzą do słynnego sanktuarium św. Jakuba Apostoła Starszego w Santiago de Compostela na północnym krańcu Hiszpanii nad Atlantykiem. Pielgrzym, który zdecydowałby się pokonać całą trasę ma do przejścia 3300 km.

Serdecznie zachęcamy do odwiedzenia Krzeszowa. Widoki wnętrza bazyliki i kościoła św. Józefa “zapierają dech w piersiach” a w sercu pozostaje niezwykłe uczucie piękna!

Źródło: “Przewodnik pielgrzyma”, internet, “Nasz Dziennik” z dnia 11.06.2025 r.

Czesław Robak

„Powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Jezusa na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?»

On rzekł: «Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego».

Jezus rzekł do niego: «Dobrze odpowiedziałeś. To czyń, a będziesz żył». Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?»

Jezus, nawiązując do tego, rzekł: «Pewien człowiek schodził z Jeruzalem do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął.

Pewien zaś Samarytanin, wędrując, przyszedł również na to miejsce. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: „Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał”.

Kto z tych trzech okazał się według ciebie bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?» On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jezus mu rzekł: «Idź i ty czyń podobnie!»”

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

“Czy pomożesz ocalić Mi swój Kraj?” Takie jest międzynarodowe hasło ustanowione na obecny rok dla RUCHU PŁOMIENIA MIŁOŚCI NIEPOKALANEGO SERCA MARYI.

Jest to w zasadzie pytanie kierowane do każdego z nas przez Maryję. Nasza odpowiedź na nie, to życie Jezusem, życie według Bożych Przykazań i EWANGELII. Nabożeństwo przekazania Płomienia Miłości Maryi ma pomagać w przemianach: osobistych, przemianach naszych rodzin, w końcu całego świata, by zdobywać ludzi dla Chrystusa – mówiła w wywiadzie Pani Joanna Matuszak.28 czerwca tradycyjnie w liturgiczne wspomnienie Niepokalanego Serca NMP odbyło się w tym roku właśnie w Krzeszowie. Poprzednie odbyły się kolejno w Licheniu oraz na Jasnej Górze.

Sam Ruch obecny jest w Polsce od lat 80. XX wieku. Bardzo wielu ludzi odkrywa w tym Ruchu źródło duchowego umocnienia, prowadzące do osobistego nawrócenia oraz do odważnego dzielenia się doświadczeniem wiary z innymi. Jedni drugim przekazują informację o naszych Rekolekcjach. Ci którzy otrzymali Płomień Miłości Maryi w symbolu świecy zapalonej od Paschału dzielą się Nim z innymi, informując ich o tym nabożeństwie – mówiła Joanna Matuszak.

Na dynamiczny rozwój Ruchu miał wpływ przetłumaczony tekst pamiętnika węgierskiej mistyczki Elżbiety Kindelmann. Ruch na Węgrzech został zatwierdzony w 2009r. Przez prymasa kardynała Petera Erdo, arcybiskupa Esztergom – Budapeszt.

Krzeszów – rys historyczny.

Klasztor w Krzeszowie w1242r. ufundowała wdowa po poległym w bitwie pod Legnicą księciu Henryku Pobożnym z rąk Mongołów, księżna Anna.

Na tych terenach, u podnóża Karkonoszy swoją nową wspólnotę budowali Benedyktyni przybyli z Czech. Po pół wieku gospodarzami klasztoru zostali cystersi sprowadzeni z Henrykowa przez Bolka I, wnuka Henryka Pobożnego i Anny. Kolejny najazd, tym razem husytów w 1426r. sprawił, że z rąk innowierców zginęło 70 zakonników, a klasztor został ograbiony. W latach wojny 30-letniej (1618-1648) ziemię te najechane zostały przez wojska saskie, brandenburskie i szwedzkie, a protestanci zamordowali opata Marcina.

Dopiero po ustaniu wojen religijnych w latach 1728 – 1735 w miejscu istniejącego tu gotyckiego kościoła wzniesiono wspaniałą barokową świątynię. Cystersi położyli nacisk na rozwój kultu maryjnego (odrzuconego przez protestantów). Otoczyli szczególna opieką i czcią panującej w pięknym obrazie Matki Bożej Łaskawej. W czasach obecnych Krzeszowski klasztor jest najważniejszym w diecezji Legnickiej sanktuarium Maryjnym.

„Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich:

«Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.

Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże».

«Lecz jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże. Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu».

Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością, mówiąc: «Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają».

Wtedy rzekł do nich: «Widziałem Szatana, który spadł z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednakże nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie».”

W niedzielę, 29 czerwca 2025 r. przypada Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Jest to również dzień imienin naszego Księdza Proboszcza – ks. Pawła Wojtynka. Z tej racji została odprawiona Msza Święta o godz. 17. 00 w intencji Solenizanta. Przedstawiciele poszczególnych grup parafialnych złożyli najserdeczniejsze życzenia imieninowe Księdzu Solenizantowi dziękując za trud Jego pracy duszpasterskiej.

Drogi Księże Proboszczu!
W dniu Twoich Imienin życzymy obfitości Bożych łask
na każdą chwilę Twojego kapłańskiego życia i posługiwania.
Niech Duch Święty prowadzi i wspiera Cię w kroczeniu drogą powołania.
Życzymy radości z codziennego odkrywania miłości Bożej i dzielenia się nią z innymi.
Wstawiennictwo Św. Patrona, Apostoła Pawła
niech będzie wsparciem w niesieniu ludziom Chrystusowej Ewangelii!
Szcześć Boże i Bóg zapłać!

ZAPRASZAMY DO GALERII

W niedzielę, 29 czerwca 2025 r. o godz. 12.00 odbyła się uroczysta Msza Święta podsumowująca rok pracy Liturgicznej Służby Ołtarza. Na zakończenie Eucharystii odbyło się rozdanie nagród dla najwytrwalszych lektorów i ministrantów. Są one formą podziękowania za pełnioną służbę.

Liturgicznej Służbie Ołtarza naszej Parafii serdecznie gratulujemy

i życzymy, aby służba przy Ołtarzu była dla Was źródłem Bożej łaski,

dzięki której będziecie wzrastać w wierze,

odkrywając również swoje życiowe powołanie.

Króluj nam Chryste!

ZAPRASZAMY DO GALERII

„Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?»  A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków».

Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».

Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».”