Uroczystość Świętego Józefa Oblubieńca NMP

Św. Józef, Oblubieniec Najświętszej Marii Panny pochodził z królewskiego rodu Dawida. Zaręczony z Maryją stanął wkrótce  przed  tajemnicą cudownego poczęcia Jezusa – Zbawiciela świata. Pierwszą jego reakcją po zetknięciu się z tą tajemnicą była chęć dyskretnego usunięcia się.  Wprowadzony  jednak   przez  anioła  w  tę  tajemnicę,  wziął  brzemienną  Maryję  do siebie  i  podjął  się  roli  domniemanego ojca  i  żywiciela  św.  Rodziny,  uczestnika   tajemnicy   wcielenia.  Ostatni  raz na kartach  Ewangelii  spotykamy  go, gdy  wraz z Maryją   i dwunastoletnim Jezusem udaje  się z  pielgrzymką do  Jerozolimy i  wraca do  domu. Wolno sądzić, iż niedługo potem, przypuszczalnie jeszcze przed rozpoczęciem publicznej działalności przez Jezusa, zakończył życie.

Kult św. Józefa wcześnie rozpoczął się na wschodzie. Na zachodzie w sposób wyraźny zaznacza się dopiero w IX wieku. W liturgii łacińskiej czci się go dopiero w wieku XV. Od roku 1621 dzień 19 marca jest święte m, w którym Kościół rzymsko-kat. w sposób uroczysty czci św. Józefa,   Oblubieńca  Najświętszej   Maryi   Panny.  Papież   Pius  IX  w 1870 r. ogłasza św. Józefa   patronem  całego   Kościoła.  Z kolei papież Pius XII w  1955 r.  ogłasza  dzień 1  maja jego  świętem  i ustanawia go patronem robotników.

Jest on dla nas wszystkich wzorem doskonałego chrześcijanina i patronem dobrej śmierci. Swoją opieką obejmuje rodzinę chrześcijańską, chrześcijańską szkołę i wszystkich potrzebujących.