Rozważanie na Niedzielę – o światowej demografii

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Dopiero w XX wieku na całym świecie nastąpiły, niespotykane wcześniej zmiany demograficzne. Po raz pierwszy w historii  ilość ludzi na świecie, w ciągu zaledwie jednego wieku, wzrosła niemal czterokrotnie. Z około 1,5 miliarda w 1901 roku do prawie 8 miliardów obecnie.

Na przykład liczba mieszkańców Indii w 1900 roku wynosiła 283 miliony, natomiast w maju roku 2000 przekroczyła miliard. Zauważamy szybkie pokonywanie biedy w skali globalnej, spadają wskaźniki umieralności dzieci, a długość życia wzrasta nawet trzykrotnie. A tymczasem często słyszymy, że nasza planeta jest na skraju katastrofy, a przyczyną, zgodnie z teorią Malthusa, ma być rosnąca liczba ludzi. I w ślad za tym wielu twierdzi, że będzie lepiej, gdy będzie następował wzrost liczby zwierząt chronionych, aniżeli ludzi. Wielu ekonomistów uważa, że urodzenie się kolejnego człowieka ma negatywny wpływ na wzrost PKB.

Zmarły w 1998 roku Julian L. Simon, profesor Studiów Administracji i Zarządzania na Uniwersytecie Maryland w Colege Park, opublikował w latach 80. XX wieku swoje wybitne dzieło pt. „Największe bogactwo".

Simon nauczał, że: „największym bogactwem są ludzie, a zwłaszcza zdolni, pełni zapału i nadziei młodzi, przesiąknięci ideą wolności, kierujący swoje wysiłki i pomysłowość w celu zapewnienia dobrobytu sobie i swoim rodzinom, działając w ten sposób na korzyść wszystkich” .

W swojej wybitnej książce autor stwierdza, że dzięki posiadanemu talentowi, ludzie wymagają sprzyjających warunków ekonomicznych i politycznych, zachęcających ich do pracy  „Najważniejszym elementem jest wolność gospodarcza, szacunek dla  własności prywatnej  oraz sprawiedliwe i mądre zasady wolnego rynku, równe dla wszystkich. Jedynym bogactwem, którego cena powinna wzrastać, to ludzka praca. Jest to zatem jedyne bogactwo, które jest trudniej dostępne, mimo że liczba ludzi rośnie. A dzieje się tak dlatego, że wzrastająca zdolność konsumpcji w wolnej gospodarce skłania producentów do wprowadzania innowacji i rozwijania wciąż nowych, tańszych i lepszych produktów w celu przyciągania konsumentów do ich kupowania. Każde rodzące się dziecko jest zawsze pełne obietnic i możliwości, by w nowych czasach, warunki ludzi się poprawiały niemal w każdej dziedzinie.”

Przyjrzyjmy się jeszcze kilku faktom:

1. Mimo, że przyrost populacji świata rośnie teraz wolniej, z powodu mniejszej liczby narodzin, to roczny światowy przyrost naturalny jest nadal zbliżony do najwyższego poziomu w historii, czyli z połowy lat 80.  XX w. i wynosi 86 milionów, a to dlatego iż ponad 95 procentowy wzrost przypada na kraje rozwijające się.
2. W 1960 roku w Europie było dwa razy więcej mieszkańców niżeli w Afryce. Obecnie szacuje się, że do 2050 roku będzie trzy razy więcej Afrykańczyków niż Europejczyków.
3. Liczba ludności Azji wzrosła od 1960 roku ponad dwukrotnie. Podobnie jak liczba ludności Ameryki  Łacińskiej, czy Karaibów. Tymczasem wzrost demograficzny zamarł w Europie, Ameryce Północnej i Japonii.
4. Jedynie USA są jedynym rozwiniętym krajem, gdzie istnieje wysoki przyrost naturalny, a to dlatego, że nastąpiła masowa imigracja do tego kraju.

Zatem ludzkość jest największym bogactwem naturalnym ziemi , nie zaś największym problemem świata. Powinniśmy się przyjrzeć bliżej podejmowanym wyborom i uprawianej polityce.

„Więcej ludzi, to większy dobrobyt, czystsze środowisko, dostatek zasobów naturalnych” Julian L. Simon.

Zachęcam do przeczytania książki pt. „LUDNOŚĆ. Największe bogactwo świata.”  Wyd. PROHIBITA.

Czesław Robak